URINARNE INFEKCIJE KOD ŽENA: Na šta sve treba obratiti pažnju? Čuvajte se recidiva!

Najčešće bakterijske infekcije kod žena svih uzrasta su one koje utiču na urinarni sistem.

Kod 30% do 44% ovih žena infekcija se ne izleči početnim tretmanom, tako da se ponovo javlja u roku od šest meseci od početne infekcije. Zapravo, uprkos široko rasprostranjenom mišljenju da je uzrok anatomski, stručnjaci ističu da zdrave žene sa normalnom urološkom anatomijom predstavljaju većinu pacijenata sa rekurentnim infekcijama urinarnog trakta.

„Rekurentna infekcija urinarnog trakta se obično definiše kao ponavljanje 3 ili više epizoda u toku jedne godine, ili 2 ili više u roku od šest meseci. Escherichia coli izaziva oko 75% rekurentnih infekcija urinarnog trakta, dok su stope infekcija Enterococcus faecalis, Proteus mirabilis, Klebsiella ili Staphilococcus saprophiticus visoke. „Vrsta klice koja je izazvala početnu infekciju obično je takođe odgovorna za relapse“, objašnjava urolog-androlog dr. Markos Karavitakis. Najčešći simptomi rekurentnih recidiva su disurija, što znači otežano mokrenje, učestalo mokrenje i naprezanje, što znači bolno mokrenje.

Dijagnoza se postavlja nakon prijema istorije bolesti i kliničkog pregleda pacijenta. Infekciju urinarnog trakta treba verifikovati sa najmanje jednom urinokulturom da bi se potvrdila dijagnoza i odredio odgovarajući tretman. Pored toga, dodatna evaluacija je od pomoći kada nalazi iz istorije ili pregleda ukazuju na komplikovanu infekciju ili drugu bolest.

Ali koji su faktori rizika za ponovljene infekcije urinarnog trakta?

Prema dr. Karavitaki, nezavisni faktori rizika kod žena u premenopauzi su seksualni odnosi 3 i više puta nedeljno, upotreba spermicida, postojanje novih ili više seksualnih partnera i postojanje slučaja infekcije urinarnog trakta pre 15. godine života. Kod žena u postmenopauzi, nedostatak estrogena i zadržavanje urina su značajni faktori.

Česti polni odnosi izazivaju infekciju uretre i bešike bakterijama koje žive u crevima, dok upotreba spermicida narušava zdravu floru laktobacila u vagini i na taj način omogućava rast uropatogena. Kod žena u premenopauzi, seks tri ili više puta nedeljno utrostručuje rizik. „Indeks telesne mase, način brisanja nakon pražnjenja i česta upotreba tampona nisu se pokazali kao faktori rizika. Isto tako, topla kupka, tuš, povećan unos tečnosti i upotreba pamučnog donjeg veša nemaju uticaja na rizik od ponovnog pojavljivanja infekcija urinarnog trakta, pokazuju studije.

Međutim, mokrenje nakon snošaja, iako se čini da ima mali zaštitni efekat, razumna je i sigurna praksa“, ističe dr. KarabitakÄ“s. „Drugi faktori rizika za žene u postmenopauzi su inkontinencija, cistitis, dijabetes tipa 1 ili 2 i istorija više od pet infekcija urinarnog trakta. Aktivnosti koje povećavaju intraabdominalni pritisak (npr. planinarenje na velike udaljenosti) mogu pogoršati inkontinenciju, cistitis ili dovesti do zadržavanja mokraće i mogu biti predisponirajući faktor za rekurentne infekcije urinarnog trakta kod žena koje se bave ovim aktivnostima. , dodaje.

Da li je sklonost ka infekcijama urinarnog trakta nasledna?

Čini se da nasledni faktori utiču na osetljivost žene na više epizoda. Imati ženu sa prvostepenim odnosom sa istorijom pet ili više infekcija urinarnog trakta je faktor rizika za ponovljene infekcije urinarnog trakta. „Specifični nasledni obrasci mogu smanjiti sposobnost imunog sistema da očisti bakterije ili spreči njihovo vezivanje za uroepitel“, objašnjava on. Pored toga, razlike u anatomiji urogenitalnog trakta, uključujući kratku udaljenost između uretre i anusa, mogu predisponirati neke žene na infekcije urinarnog trakta.

Kada se preporučuje dalja klinička evaluacija?

Kako je pojasnio dr. Karavitakis, kad imamo istoriju jednostavnog cistitisa kod pacijenata sa prethodno potvrđenom infekcijom urinarnog trakta obično je dovoljno da se dijagnostikuje rekurentna infekcija. Klinički pregledi, laboratorijski i mikrobiološki testovi su od ograničene upotrebe i generalno se ne preporučuju.

Koje su prednosti početka lečenja od strane pacijenta?

Lečenje rekurentne infekcije urinarnog trakta koju započne pacijent smanjuje cenu dijagnoze, broj lekarskih poseta i broj dana tokom kojih pacijenti pate od simptoma, u poređenju sa lečenjem koje započne lekar. Međutim, ne postiže se smanjenje relapsa. Antibiotska profilaksa takođe efikasno smanjuje ponovnu pojavu infekcija urinarnog trakta, ali povećava rizik od rezistencije na antibiotike i neželjenih efekata.

Kako mogu da se zaštitim?

Preventivno ili nakon odnosa unos niskih doza antibiotika smanjuje ponavljanje simptomatskih infekcija urinarnog trakta za približno 95%, iako se pacijenti mogu vratiti na stope pre profilakse čim se lečenje lekovima prekine.

Da li postoje alternativne strategije lečenja za ograničavanje upotrebe antibiotika?

Uzimanje lekova protiv bolova ili antiinflamatornih lekova za lečenje simptoma infekcije urinarnog trakta može ograničiti upotrebu antibiotika kod određenih pacijenata, ali kada ih lekar pažljivo prati. Ne preporučuje se odlaganje početka lečenja antibiotikom dok ne budu dostupni rezultati uroloških testova kod pacijenata sa tipičnim simptomima.

Kao alternativu antibioticima, vaš lekar može predložiti proizvode od brusnice, koji mogu smanjiti ponavljajuće infekcije urinarnog trakta kod žena u premenopauzi, ali su manje efikasni od profilakse antibioticima. Međutim, podaci iz studija su kontradiktorni, dok je optimalna doza nepoznata. Konačno, žene u postmenopauzi sa atrofičnim vaginitisom mogu imati koristi od lokalne terapije estrogenom.